Grijze grootoor verlaat kolonie

Huislook

Oeraluil in de schemering

 

1. Men wil niet betalen. In sommige gevallen terecht, veel kleinere tijdschriftjes of nieuwbrieven hangen af van natuurverenigingen en dikwijls kunnen die hun geld beter besteden dan aan fotografen te geven. Ik zie het zelfs als een belangrijke bijdrage van natuurfotografen aan het werk dat deze mensen doen om de natuur te beschermen. Sommige professionele fotografen hebben een speciaal tarief hiervoor. Wat wel steeds moet worden betaald zijn de kosten (postzegels, CD). In de meeste gevallen is het echter niet terecht als men niet wil betalen. Veel uitgevers weten maar al te goed dat veel amateurs heel fier zijn als ze in een tijdschrift of boek kunnen verschijnen. Weet dan dat er mensen zijn die middels natuurfotografie hun gezin onderhouden. Voor een kleine afdruk in een normaal tijdschrift is de minimumprijs € 50 euro, maar gemiddeld schommelt de vergoeding tussen de € 80 en € 120. Als de foto mooi is, is dat voor geen enkele serieuze uitgever een probleem. Laat je niet afschepen met € 10.
2. Men is je naam vergeten te vermelden. Niet fraai, en professionelen sturen meteen een factuur met een fiks bedrag. Als je geen ruzie wil met de uitgever in kwestie kan je een telefoontje plegen en je ongenoegen uiten. Maar in elk geval mag het geen twee keer gebeuren.
3. Je originele beeldmateriaal is weg. Meestal wordt dit niet meteen toegegeven, maar als je je beelden na maanden nog niet terug hebt moet er maar eens gedacht worden aan een volgende stap: een ingebrekestelling. Dat is een aangetekende brief die begint met "Hierbij stel ik uw bedrijf in gebreke voor het niet terugsturen van...". Meteen geef je een deadline waarbij het materiaal terug moet zijn (een week bijvoorbeeld) en een consequentie als het niet wordt gehaald. Dat is een geldbedrag die kan oplopen tot € 1000 maar meestal ongeveer 500 - 800 euro is. Immers, als je die beelden opnieuw zou moeten maken kan dat heel wat kosten, je materiaal, je verplaatsing, je uren... Bovendien kan je dat kwijtgespeelde beeld niet meer verkopen. Als je deze voorwaarde opneemt in je meegstuurde brief dan zal je materiaal met heel wat meer respect worden behandeld. Geloof me maar. Veel uitgevers zitten met de schrik en aanvaarden scans op een CD dan ook liever dan dia's. Stuur geen kopies van dia's op, die zijn voor druk gewoonweg niet goed genoeg.
4. Ze betalen de factuur niet. Iedere zelfstandige maakt dat regelmatig mee. Het enige wat je te doen staat is opnieuw een aangetekende ingebrekestelling. Dat helpt altijd, maar vertroebelt wel de relatie. Toch mag je niet toegeven. Je kan bij de bakker ook geen brood halen en niet betalen. Iedereen heeft recht op loon naar werken. In dit kader kan vermeld worden dat je je kan aansluiten bij een vakvereniging, in België is dat SOFAM (www.sofam.be). Na een eenmalige bijdrage ben je lid  en heb je automatisch ook een rechtsbijstand en adviesverlening tot je dienst.

Over het algemeen verloopt alles echter vlot, wordt er redelijk op tijd betaald en krijg je je dia's zonder al teveel schade terug.